Your cart is currently empty!
Tag: stokkar
-
Gamla troyggjan úr Tvørgøtu, skal við á Bindifestival 2024
Hesa troyggjuna fekk eg frá mammu. Hon segði, at troyggja kom úr Tvørgøtu tað vil siga úr barnaheiminum hjá pápa mínum. Eg veit ikki hvør hevur bundið hana ella hevur átt hana, heldur ikki nær hon er bundin. Hon er væl brúkt. Tað sæst. Annar albogin er hol, hin er ógvuliga tunt slitin. Rendirnar eru slitnar, hol er á aðrari, har eru eisini onnur smá hol ymsastaðni á troyggjuni. Knappanir eru tiknir úr troyggjuni, óivað tí teir eru brúktir í øðrum plaggi. Her eru 11 knapphol, so har hava verið 11 knappar í.
15 ára gamla ommudóttir okkara, vil fegin hava troyggjuna, um hon verður umvæld. Tað passa væl, tí eg skal hava eina verkstovu á Bindifestivalinum 2024, sum eg kalli “Nýggja rond, nýggjan leist ella bøt/bint eitt hol”.
Eg havi sett mær fyri, at henda troyggjan skal verða eitt av pløggunum, sum skal umvælast, sum partur av verkstovuni So tað fari eg ígongd við nú. Ætlanin er at rekja eitt petti upp av rendrunum á ermuni, so hon verður eitt sindur styttri. Erman er eitt sindur long til Lóu, sum skal hava troygguna. Eg hugsi at brúka tað upprikna tógvi, at bøta holi á alboganum við, um tógvið røkkur so langt. Stóra avbjóðingin verður at finna knappar, sum hóska til troyggjuna og ikki minst til Lóu, sum skal brúka troyggjuna.Hol á alboganum Slitin rond Hol á rondini -
Pápasa skotska troyggja
Eg er í gongd við at rekja pápasa skotsku troyggju upp. Troyggjan hevur ligið í einum skápi uppi hjá mammu leingi. Pápi andaðist í 2018, so troyggjan hevur ligið í 5 ár ella longri. Troyggjan er úr sera góðari ull, 100 % skotskt ull. Mamma heldur, at pápi hevur keypt troyggjuna einaferð í 70 árunum, tá tey vóru bilferð í Skotlandi. Troyggja var í góðum standi. Har var einki hol ella slit á henni, men ein plettur, sum ikki fæst av, var á forstykkinum. Tí valdi eg at rekja troyggjuna upp og brúka tógvið til at binda okkur nýtt burturúr.
Tá eg byrjaði at spretta seyminar á troyggjuni upp, bleiv eg bilsin, tí troyggjan er bundin í form. Tað vil siga at ermanar, forstykki og bakstykki eru bundin hvør sær, aftur og fram, so seymað saman. Hetta ger, at eg kann rekja upp og fáa heil noður burturúr.
Eg havi ikki avgjørt, hvat eg skal binda búrturúr tónum, men tað verður heilt vís okkurt plagg, tí her er nokkso nógv tógv, at binda burturúr. Møguliga fari eg at blanda tógvið við annað góðskugott tógv, sum eg eisini havi rikið upp.
Pápasa skotska troyggja Skotska troyggja verður upprikin Vakrir litir, uppriknir úr forstykkinum á troyggjuni -
Ellubitar og upprikið
Beint eftir árskifti bleiv eg spurd, um eg kundi undirvísa á einari ella tveimum verkstovum á Bindifestivalinum 2023. Tann eina verkstovan skuldi verða at tøva ull um sápu. Eg kundi sjálv velja evni til tað hina.
Tað fall púra natúrligt at velja Ellubitar og upprikið sum evni á seinru verkstovuni. Eg hevði tá sett mær fyri, at í 2023 skuldi verða mítt keypisteðg-ár. Mín keypisteðgur snýr seg um klæðir og tilfar. Eg skal ikki keypa nýggj klæðir ella tilfar at gera klæðir burturúr í eitt ár. Eg havi stóra goymslu av ymiskum tilfari, so tað ber saktans til, at gera nýggj klæðir, um eg havi tørv á tí. Eg hevði og havi nakrar ullintar troyggjur liggjandi, sum eru slitnar og treingja til ábøtur og onkur er so illa farin, at eg valdi at rekja upp, heldur enn at bøta.
Onkrar av troyggjunum havi eg goymt, tí eg havi ætla mær at brúkt tað ullinta toyi at seyma burturúr, men eri bara ikki komin so langt enn. Nú fekk eg hugskotið, heldur at rekja troyggjurnar upp og brúka upprikna tógvið saman við mín tógvrestum til okkurt nýtt plagg. Beint nú bindi eg eina blusu burturúr nøkrum av mínum hvítu og gráu restum saman við einum tunnum tráði úr abbasa troyggju. Abbi doyði í 1985, so troyggjan er eldri enn tað. Hon er ógvuliga holut, men eg fái nokk so nógvar endar búrturúr henni hóast tað.Ellubitar og upprikið er verkstova Nr 1.02 hon verður hósdagin 20. apríl kl. 14.00 – 17.00. Les meir um festivalin her
Abbasa troyggja. Onnur erman er upprikin Omma hevur stoppað alboðan Troyggjan er framleidd í Danmark Vegleiðing í merkinum -
Eg eri farin við rákinum
4. mars 2019
Bindiroynbdir Eg eri farin við rákinum. Eg ætli mær at brúka tað, sum eg eigi, áðrenn eg keypi nýtt tógv.
Eg eigi nógv tógv. Og nógv ymisk sløg. Tað mesta er ull og bummull. Okkurt er silki, lín og blandingar av fleiri sløgum. Eg eigi næstan einki tógv í acryl, polyester, polamid, nylon ella øðrum plastiktógvi. Tí mær dámar ikki at binda við plastiktógvið, hóast eg væl veit, at tað í summum førum styrkir tráin, um eitt sindur av nylonl er í – eitt nú í sokkatógvið. Tað ringasta við plastiktógvið og klæðum gjørd úr hesum tóvgvið er, at tá vit vaska tað, útloysir tað mikroplast, sum fer við frárenslinum út á sjógv. Tí havi eg valt at brúka minst møguligt av tógvið, sum er framleitt úr olju ella platiktilfari.
Eg havi rudda og skilt tógvið, so nú er lættari at fara í gongd. Tað mesta tógvið er ullint frá teimum føroysku tógvmerkjunum. Eg havi eitt-, tvey- og trýtráða, í ymsum litum. So eigi eg nokk so nógv bummullstógv.Endamálið við ruddingini hesaferð var, at kanna hvussu nógv tógv, eg eigi, og hvat slag tað er. Eg hugnaði mær í tilgongdini, hvørt noða hevur sína søgu. Okkurt er rest av onkrum gomlum plaggi. Okkurt, sum var ætla til ávíst endamál, men ongantíð bleiv tit tað. Okkurt minnist eg nær, og hvar eg keypti tað, og hvør avgreiddi meg í handlinum. Eg minnist eisini onkra samrøðu ella hvørjum eg møtti í handlinum, tá eg keypti tógvið.
Í tilgongdini koma nógvir taknar fram, um alt møguligt. Og so øll hugskotini sum floymdu inn yvir meg, um hvat eg skal brúka tógvið til. Eg neyt løtuna. Hesaferð gjørdi eg mær eina ætlan, um hvat tógvið skal brúkast til. Ikki alt, men nógv av tí.Eg byrjaði beinanvegin, at binda úr tí ullinta, sum eg havi mest av. Tað skal bindast til eitt teppi úr fýrakantum í ymiskum litum. Eg valdi at binda á stokkum nr. 6 og við trý tráðaðum tógvið. Eg valdi trýtráðað, tí tað er skjótt at binda – og so fái eg brúkt næsta alt tað ullinta tógvið. Eg bindi við fleiri tráðum í senn, fyri at fáa alt í somu tjúgd. Eg blandi eisini litirnar saman.
Bummullstógvið ætli eg at binda ella hekla lappar, handklæði, vatttottar og møguliga okkurt annað úr.
Ein onnur ætlan er, at brúka tógv úr tógvgoymslumi til nakrar lampuskermar, sum hava ligið leingi og bíða eftir mær. Eg havi hugsað nógv um, hvussu og hvat eg skal binda uppá skermarnar. Ella um eg skal gera okkurt heilt annað við teir.
So sá eg ein so flottan lampuskerm, sum Karin starvsfelagið mín, hevði gjørt úr ymiskum tógvrestum. Eg tók hugskotið til mín, men visti ikki rættuliga, um eg átti tógv í røttum litum. Nú havi eg valt tógvið til skermanar. Tógvið er av ymiskum slagi og í ymsum litum. Tað góða við at brúka tógvið til lampuskermar er, at eg kann brúka alt slag av tógvið, tí skermanir verða ikki vaskaðir. Tað vil siga, tað fer einki mikroplast á sjógv við vaskingini.
Eg havi nógvar aðrar ætlanir, um hvat eg skal brúka tógvið til. Eg havi tógv til minst eitt ársbrúk, so tað ræður um ikki at freistast, tá eg renni meg í spennandi tógv.
Góða eyðnu við bindifestivalinum 2019
Elin Lindenskov